Ako je med označen kao “livadski med”, to obično znači da je područje sa kojih su pčele sakupljale nektar bilo na livadi. Livadski med može doći iz raznih područja, jer se livade nalaze u cijelom svijetu i u mnogim različitim klimatskim uslovima. Proizvodi se na isti način kao i svaka druga vrsta meda. U trenutku kada medonosna pčela sakupi nektar livadskog cvijeća on se miješa sa enzimom u ustima pčela. Sam enzim je inače poznat kao invertaza ili “pčelinji enzim” koji se luči iz pčelinjih žlijezda.
Jedina razlika između livadskog meda i ostalih medova je u tome što livadski med proizvode pčele koje traže nektar u livadskom okruženju. Najbolje livade za pčele su one koje imaju dosta polena i nektara koje pčele mogu sakupljati. Livade pune djeteline ili divljeg cvijeća savršene su za kolonije za prikupljanje velikih količina nektara kako bi se stvorio višak meda. Također je važno da livade na kojima se pčele hrane ne sadrže štetne pesticide i hemikalije.
Livadski med je najkompleksniji i sadrži najviše vitamina koji potiču od mnogih biljaka, a svaka biljka ima specifičan hemijski sastav. Negdje u medu ima više alkaloida, negjde mineralnih materija, negdje vitamina, a posebno je značajno prisustvo eteričnih ulja i fitoncida (biljnih antibiotika sa kojima se biljka brane od mikroorganizama).